این ایده فنلاندی بر اساس یک برنامه پیشرفته و یکپارچه حملونقل اشتراکی است که به هر کدام از افراد اجازه میدهد در هر ساعت از شبانهروز تنها با یک برنامه موبایل به هر نقطه دلخواه از شهر برود. سیستمهای اشتراک خودرویی از سال 2010 تا ۲۸ درصد رشد داشتهاند و شاید در شهرهای دیگر نیز سیستمهایی مشابه وجود داشته باشند. ولی چیزی که سیستم هلسینکی را متفاوت میکند این است که برای آسودگی و راحتی کاربر نهایی استفاده کننده از سیستم، تلاش زیادی میشود. آنها میخواهند که نگرانیها بابت نحوه پرداختها را حذف کرده و مدت زمان انتظار را به کمترین مقدار خود برسانند و در همین حال از کمترین منابع ممکن برای این کار استفاده کنند.
شهر هلسینکی نشان داده که در تحقق یافتن این برنامه کاملاً جدی است. به عنوان نمونه، آنها اکنون از یک سرویس مینیبوس منحصربهفرد با نام کوتسوپلاس (Kutsuplus) استفاده میکنند که از سال گذشته راهاندازی شده است. این سرویس به مردم اجازه میدهد که نقطهای که در آن هستند را مشخص کنند تا سرویس به سراغشان رفته و آنها را برساند. در همین حال، برنامههای کامپیوتری وارد عمل شده و بهصرفهترین و سریعترین مسیر ممکن برای رسیدن به متقاضی را پیدا میکنند. درنتیجه، همه چیز در یک حالت بهینه انجام میشود. این سرویس، البته هنوز بیشتر از اتوبوسهای عادی هزینه دارد، ولی کارایی خود را دارد و در همین حال، تجربه استفاده از آن، راه را برای بهتر شدن خدمات و کاهش هزینهها در آینده باز میکند.
این تنها نمونهای از چیزی است که برای آن برنامهریزی شده است. با این حال، ایده اصلی در چنین برنامههایی، فاصله گرفتن کمپانیها از ساخت محصولات و حرکت به سمت چنین سرویسهایی است. خودروهای الکتریکی میتوانند در این برنامهها نقش بزرگی ایفا کنند. در مورد عملیبودن ایدهای مانند «بیهوده شدن مالکیت خودروی شخصی» در ۱۰ سال، میتوان گفت که برای کشوری مانند فنلاند و هلسینکی دور از دسترس نیست. البته این طرح، هنوز در مراحل اولیه خود است و با هدف نهایی خود فاصله زیادی دارد.